O SEIZH POSUPL
(tous leurs possibles)
de Soazig Daniellou
Image : Erwan Kermarrec, Florence Sagory, Camille le Quellec
Son : Jean Mari Ollivier, Julien Abgrall, Emmanuelle Sabouraud
Mixage : Pascal Coulombier
Etalonnage : Marcello Cilurzo
Production : Roland Michon, Arnaud Gestin, Soazig Daniellou
Montage : Claude le Gloux
En 1997 l’association Diwan présentait au baccalauréat les premiers élèves à avoir effectué toute leur scolarité en breton. Aujourd’hui Alan, Bleuenn, Maela et les autres ont bientôt trente ans. Ils ont tous un métier. La plupart vivent en couple. Certains ont des enfants. Qu’ont-ils fait et que veulent-ils faire de la langue qui leur a été confiée ? Le breton leur apparaît-il comme une chance, un fardeau ou bien les laisse-t-il indifférents ? Sont-ils prêts à se battre comme leurs parents pour la survie de leur culture ? Le film qui mêle images d’hier et d’aujourd’hui, s’approche au plus près de l’intimité de parcours personnels liés à une expérience commune forte vécue dans l’enfance.
E 1997 evit ar wech kentañ e kase ar gevredigezh Diwan skolidi d’ar vachelouriezh. Alan, Bleuenn, Maela hag ar re all a zo tost tregont vloaz hiziv. Pep hini en deus toullet e hent ken keñver micher, ken keñver buhez prevez. Petra o deus graet ha petra a fell dezho ober gant ar yezh a zo bet fiziet enno. Petra eo ar brezhoneg bremañ evito ? Un teñzor, ur chañs, ur samm? Ha prest int, evel o zud, da gas o sevenadur war-raok ? Gant skeudennoù bet tapet p’edont c’hoazh er skolaj hag el lise ha skeudennoù a-vremañ e klask ar film heuliañ an hent dibabet gant pep hini, an holl anezho o lodenniñ abaoe o bugaleaj ,ul liammm bev ha start, hini ar yezh.
(tous leurs possibles)
de Soazig Daniellou
Image : Erwan Kermarrec, Florence Sagory, Camille le Quellec
Son : Jean Mari Ollivier, Julien Abgrall, Emmanuelle Sabouraud
Mixage : Pascal Coulombier
Etalonnage : Marcello Cilurzo
Production : Roland Michon, Arnaud Gestin, Soazig Daniellou
Montage : Claude le Gloux
En 1997 l’association Diwan présentait au baccalauréat les premiers élèves à avoir effectué toute leur scolarité en breton. Aujourd’hui Alan, Bleuenn, Maela et les autres ont bientôt trente ans. Ils ont tous un métier. La plupart vivent en couple. Certains ont des enfants. Qu’ont-ils fait et que veulent-ils faire de la langue qui leur a été confiée ? Le breton leur apparaît-il comme une chance, un fardeau ou bien les laisse-t-il indifférents ? Sont-ils prêts à se battre comme leurs parents pour la survie de leur culture ? Le film qui mêle images d’hier et d’aujourd’hui, s’approche au plus près de l’intimité de parcours personnels liés à une expérience commune forte vécue dans l’enfance.
E 1997 evit ar wech kentañ e kase ar gevredigezh Diwan skolidi d’ar vachelouriezh. Alan, Bleuenn, Maela hag ar re all a zo tost tregont vloaz hiziv. Pep hini en deus toullet e hent ken keñver micher, ken keñver buhez prevez. Petra o deus graet ha petra a fell dezho ober gant ar yezh a zo bet fiziet enno. Petra eo ar brezhoneg bremañ evito ? Un teñzor, ur chañs, ur samm? Ha prest int, evel o zud, da gas o sevenadur war-raok ? Gant skeudennoù bet tapet p’edont c’hoazh er skolaj hag el lise ha skeudennoù a-vremañ e klask ar film heuliañ an hent dibabet gant pep hini, an holl anezho o lodenniñ abaoe o bugaleaj ,ul liammm bev ha start, hini ar yezh.



